ความต้านทานต่อเชื้อมัยโคแบคทีเรียม วัณโรค ไรแฟมพิซิน

Rifampicin มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการรักษาผู้ป่วยวัณโรคปอดตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1970 และมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเป็นทางเลือกแรกในการลดระยะเวลาการให้เคมีบำบัดของผู้ป่วยวัณโรคปอดการดื้อยา Rifampicin ส่วนใหญ่เกิดจากการกลายพันธุ์ของยีน rpoBแม้ว่ายาต้านวัณโรคชนิดใหม่จะมีออกมาอย่างต่อเนื่อง และประสิทธิภาพทางคลินิกของผู้ป่วยวัณโรคปอดก็ยังดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังขาดยาต้านวัณโรคสัมพัทธ์ และปรากฏการณ์การใช้ยาอย่างไม่มีเหตุผลในทางคลินิกก็ค่อนข้างสูงเห็นได้ชัดว่าเชื้อ Mycobacterium tuberculosis ในผู้ป่วยวัณโรคปอดไม่สามารถฆ่าได้หมดภายในเวลาอันสมควร ซึ่งในที่สุดจะนำไปสู่การดื้อยาในร่างกายของผู้ป่วยในระดับที่แตกต่างกัน ยืดอายุของโรค และเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตของผู้ป่วยชุดนี้เหมาะสำหรับการวินิจฉัยเสริมของการติดเชื้อมัยโคแบคทีเรียม วัณโรค และการตรวจหายีนต้านทานยาไรแฟมพิซิน ซึ่งเป็นประโยชน์ในการทำความเข้าใจการดื้อยาของเชื้อมัยโคแบคทีเรียม วัณโรคที่ติดเชื้อโดยผู้ป่วย และเพื่อให้วิธีการเสริมสำหรับคำแนะนำการใช้ยาทางคลินิก