โปรเจสเตอโรน (พี)

โปรเจสเตอโรนเป็นโปรเจสโตเจนที่สำคัญซึ่งอยู่ในฮอร์โมนสเตียรอยด์ โดยมีน้ำหนักโมเลกุลสัมพัทธ์ 314.5ส่วนใหญ่ผลิตโดย Corpus luteum ของรังไข่และรกในระหว่างตั้งครรภ์เป็นสารตั้งต้นของฮอร์โมนเทสโทสเตอโรน เอสโตรเจน และฮอร์โมนต่อมหมวกไตระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่เกิดขึ้นในช่วงฟอลลิคูลาร์ของชายและหญิงปกติจะต่ำมาก หลังจากการหลั่งเข้าสู่กระแสเลือด โดยส่วนใหญ่จะจับกับโปรตีนอัลบูมินและฮอร์โมนเพศและไหลเวียนในร่างกาย

หน้าที่หลักของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนคือทำให้มดลูกเตรียมพร้อมสำหรับการฝังไข่ที่ปฏิสนธิและรักษาการตั้งครรภ์ในช่วงฟอลลิคูลาร์ของรอบประจำเดือน ระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนจะต่ำหลังจากการตกไข่ ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่ผลิตโดย Corpus luteum จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และถึงความเข้มข้นสูงสุดที่ 10ng/mL-20ng/mL ใน 5-7 วันหลังการตกไข่หากไม่ตั้งครรภ์ Corpus luteum จะฝ่อในช่วงสี่วันสุดท้ายของรอบประจำเดือน และความเข้มข้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนจะลดลงจนถึงระยะฟอลลิคูลาร์หากตั้งครรภ์ Corpus luteum จะไม่จางหายไปและยังคงหลั่งฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนต่อไป โดยคงไว้ในระดับที่เทียบเท่ากับระยะ luteal ปานกลางและต่อเนื่องไปจนถึงสัปดาห์ที่ 6 ของการตั้งครรภ์ในระหว่างตั้งครรภ์ รกจะค่อยๆ กลายเป็นแหล่งหลักของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน และความเข้มข้นเพิ่มขึ้นจาก 10ng/mL-50ng/mL ใน 3 เดือนแรกของการตั้งครรภ์เป็น 50ng/mL-280ng/mL ใน 7-9 เดือนการศึกษาทางคลินิกแสดงให้เห็นว่าฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนมีบทบาทในการส่งเสริมการตกไข่และรักษาการทำงานปกติของคอร์ปัสลูเทียมในสตรีที่ไม่ได้ตั้งครรภ์หากฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่ผลิตโดย Corpus luteum ไม่เพียงพอ อาจบ่งชี้ว่าการทำงานของ Corpus luteum นั้นไม่เพียงพอ และการทำงานของ Corpus luteum ที่ไม่เพียงพอนั้นสัมพันธ์กับภาวะมีบุตรยากและการแท้งในระยะแรก